Yapayalnız Eva
Yalnız bir Eva'ydı o hayatta
Yapayalnız Eva
Uzatmıştı elini ona buna
Gerisingeri itildi elleri ama
Her defasında
Vazgeçti o da
Yanaşmadı bir daha insanlara
Bir gün yine Yapayalnız Eva
Yürürken yolda
Düşüverdi önüne gökten bir parça
O parça aslında
Alelade bir portakaldı olsa olsa
Bakmadan bile ardına
Devam etti yoluna
Yapayalnız Eva
Portakal buldu onu yine ama
Yuvarlana yuvarlana
Çıktı yine karşısına
Görmezden gelemedi bu defa
Baktı uzun uzun ona
Çekine çekine dokundu sonra
Aldı eline yoklaya yoklaya
Sevdi onu okşaya okşaya
Başladı ağır ağır soymaya
Kabuklarını cebine koyarak saklamaya
Ve Eva bir ısırık aldı portakalından sonunda
Mutluydu, çünkü Yapayalnız Eva ilk defa
Yalnız değildi bu hayatta
0 yorum:
Yorum Gönder