Hayatı Fark Etmek
Yalnızca br akşamüstüydü. Herhangi bir akşamüstü. Tek bir akşamüstünün bir insanın hayatını kolaylıkla değiştirebileceğini düşünmek zor, ama oluyor işte. Dediğim gibi, herhangi bir akşamüstüydü; yani her gün bilinmezlikten gözlediğim kız okuldan eve dönüyordu. O gün hava çok güzeldi; bu yüzden son anda otobüse binmekten vaz geçip yürümeye karar verdi. Son anda verilen kararlar beni çoğu zaman ister istemez korkutur, çünkü onca hikaye anlattıktan sonra anlarsınız ki son anda alınan kararlar çoğu zaman kötü sonla biter.
Hikayemizdeki kız güneş gözlüğünü çıkartıp gözüne taktı, müzik çalarını çıkarıp kulaklıklarını kulağına taktı, sakızını çıkarıp ağzına attı ve güneşin sıcaklığını teninde hissederek gülümsedi, bunun öneminin farkına bile varmadan, yola koyuldu.
Yürürken ayaklarını izledi. Yaz aylarına yaklaşaran sıcak mevsim sonucunda spor ayakkabılarının yerini rahat sandaletler almış, parlak ojeli parmaklarını övercesine sergiliyordu. Müziğin ritmine göre adımlarını ayarladı ve hayal dünyasına kendini kaptırdı. Aklı başka şeyler düşünüyordu. Genç kız şeyleri. Gelip geçici şeyler, ama onu mutlu eden şeyler. Haikaye dünyası normalde gelip geçici şeyleri dünyanın en önemli meseleleri gibi anlatır. Ama ben anlatmayacağım. Bunları es geçeceğim çünkü benim anlatmak istediğim şey insanın hayatında gelip geçici görünen kalıcı şeyler.
Olay şu ki, baş karakterimiz karşıdan karşıya geçerken fren sesleri duydu. Ama önyargılı davranmayın, çünkü ona ne araba çarptı, ne öldü. Yalnızca bir ölüme tanık oldu. Olay yerine koştu ve yerde kanlar içinde yatan bir kız gördü. Onun gibi bir kız. Büyük ihtimalle onun gibi okuldan eve dönen bir kız. Gözlerinde yaşamın son damlasının parladığını ve sonsuza dek söndüğünü gördü. Öldüğünde dudaklarında son dinlediği şarkının izi olan yarı gülümseme hala duruyordu. Yoldan geçenler kendi kendine güldüğünü sanmasın diye kontrol edilmiş bir gülücük.
Ertesi gün uyandığında o gülümsemeyi hatırladı ve her gülümsediğinde gülücüğünü şükranla kucakladı. Aynı evladının varlığına şükreden bir anne gibi. O yürüyüş kararı karakterimin hayatını değiştirdi, çünkü hayatını fark etmesini sağladı.
0 yorum:
Yorum Gönder